Em Yeu Hoi-An "ฮอยอัน" ฉันรักเธอ

Hello dears!  I cannot believe it’s March already… Time flies… March not only reminds me of lovely daffodils with a refreshing scent of Spring around the corner, but also a warm & vivid souvenir of Hoi-An, where I spent a week with my auntie, in March 2011.

me...wandering around art galleries along 

Hoi An's cultural street... 

a snap-shot, taken by my aunt from the opposite side of the street. :)

A Brief History of Hoi An

Hoi An is an ancient town located in the central province of Quang Nam and is home to approximately 120,000 inhabitants. In the 1st century the city was known as Lam Ap Pho (Champa City). It possessed the largest harbour in South East Asia. Between the 7th and 10th centuries, the Cham people of Champa, controlled the strategic spice trade and with this came tremendous wealth. Hoi An was an important trading centre in Vietnam in the 16th and 17th centuries, where Chinese from various provinces as well as Japanese, Dutch and Indians settled. During this period of China trade, the town was called "Hai Pho" (seaside town) in Vietnamese. Originally, Hai Pho was a divided town with the Japanese settlement across the "Japanese Bridge" (16th-17th century).

The Chua Cau Bridge is a unique covered structure built by the Japanese, the only known covered bridge with a Buddhist pagoda attached to one side.

Japanese Bridge
Hoi An’s most celebrated icon is the Japanese-covered bridge which lies on the west end of Tran Phu. 

Its pinkish hue, ornate roofing and arched frame have been restored to original design. 

Built in the 1590s by the Japanese, the bridge hosts a temple and is quartered by monkey and dog statues.

Note from a local resident: Built in the Chinese year of Monkey and finished in the year of Dog. 

No wonder I saw a monkey statue at the entrance of the bridge and a dog one at its end!

Hoi-An by the river: so quaint and breezy, 

for a romantic stroll with your beloved!!!

In 1999, Hoi An was declared a World Heritage Site by UNESCO as a well-preserved example of a South-East-Asian trading port of the 15th to 19th centuries, with buildings that display a unique blend of local and foreign influences.

The Charm of Hoi-An

Apart from its UNESCO’s world renowned heritage site, I personally think that Hoi-An, is more than just

a World’s heritage site with its uniquely attractive characteristics, to discover and to fall in love with:-)

a Grandma with Red Lanterns

in front of Citronella Restaurant

White Marble Restaurant & Wine Bar

I could not get tired of strolling along the streets and soaking up the aesthetic of the antiquated rooftops and colors of UNESCO protected buildings, surrounded by local & foreign passersby, enjoying sightseeing those folk arts & handicrafts at some old houses as well as listening to the melodic sound of local Vietnamese dialect, from shop ladies. Such pleasant memories back then...

One thing which fascinated me and my aunt when mentioning the name “Hoi-An” is, of course, Hoi-An authentic cuisine!!! We had such a great opportunity to get to know some characters from the hotel and from the streets whose kindness was greatly appreciated. I was so happy when they introduced us to some authentic Hoi-An’ s “what & where-to-eat” with my twinkling eyes of gourmand, exactly like a child with a brand new toy! 

Vietnamese Coffee Treat

Hoi An "Central Market"

One of Asia’s foremost sea-trading ports, 

Hoi An was literally one big market. 

Today, it continues to thrive as a city of commerce.

One of our top favorite finger foods there, is “Nem Ran"

(Banh Trang Reh), Crispy Mesh Rice Paper Rolls (lightly fried) 

at “Streets Restaurant, where we discovered by chance 

whilst strolling along the chilly romantic streets of Hoi An 

in the evening, right after our arrival & check-in at the hotel.

Thit Nuong อ่านออกเสียงว่า ถิดนึ้ง
The Best "Thit Nuong" in Hoi An served with vegetable 

and spicy peanut sauce! 

My aunt w/ her-Sit & Chill-:)

Then the next day with another delectable food discovery, called “Thit Nuong” or Vietnamese BBQ pork satay, nearby the river, where you can sit down around the well, talking with no talks but body language with lots of smile & laughter to a nice lady who sells the best “oh-so-yum” Thit Nuong in town. ถิดนึ้ง จะคล้ายกับหมูสะเต๊ะ แต่ไม่มีส่วนผสมของผงกะหรี่หรือขมิ้น ใช้สมุนไพรพวกตะไคร้และกระเทียมเป็นส่วนผสมในการหมักพร้อมกับเครื่องปรุงรสท้องถิ่น เวลาเสียบไม้เหมือนไก่ย่างบ้านเรา ใช้ใบตองหรือใบมะพร้าวรัดไม้เสียบแทนไม่ไผ่เวลาปิ้ง เวลาทานให้รูดหมูย่างลงบนแผ่นแป้งสุกห่อกับอาจาดพวกผักสมุนไพรต่างๆแล้วม้วนหรือห่อก่อนจิ้มน้ำจิ้มคล้ายน้ำจิ้มสะเต๊ะแต่ไม่มันมาก อร่อยที่สุด!

End product of Rice Paper-
ready to be served...

The last day in Hoi An, the lady imparted to us that, the secret of delicious Thit Nuong, was inherited from her husband’s grandmother and that the thin & soft rice paper roll, commonly wrapping the grilled meat whilst eating, is freshly made every morning, by herself and sometimes by her brother-in-law.

ร้านนี้โต๊ะเต็มตลอด เจ้าของร้านน่ารักเป็นกันเองมาก ธรรมเนียมการต้อนรับของฮอยอันเมื่อแขกมาเยือนคือ เจ้าบ้านหรือเจ้าของร้านออกมาสาธิตการกิน "Nem Nuong & Thit Nuong" ออกเสียงแบบเวียดนามว่า เนม นึ้ง และ ถิดนึ้ง หรือแหนมเนืองอย่างถูกวิธี แล้วยื่นให้แขก ถ้าเป็นที่ชื่นชอบหรือให้เกียรติมาก เจ้าบ้านถึงขนาดรับรองโดยการม้วนแหนมเนืองแล้วป้อนเข้าปากแขกผู้มาเยือนกันเลยทีเดียว

Madame Mai & Anne, 

making her first Bánh Xèo! :)

We were also introduced to the owner of Bale Well restaurant, where we had our authentic Vietnamese cooking class, located not far from the famous well of origin Cham design, built in the 10th century, the only traditional well used by locals to draw water for local noodle dish called “Cao Lau”. 

"Cao Lau": Hoi An’s exclusive noodle dish. Chewy, Udon-like noodles are topped with pork slices, herbs, crunchy noodle off-cuts, bean sprouts, pork broth and chili paste. เมนูที่ต้องทานอีกอย่างหนึ่งของเมืองฮอยอันชื่อ เกาเหลา ทำจากหมี่่สีออกน้ำตาลชื่อ "หมี่หวาง" ที่ใช้น้ำจากบ่อ บาเล มาเป็นส่วนผสม เส้นหมี่รสชาติคล้ายเส้นอุด้งของญี่ปุ่น ใช้น้ำต้มกระดูกหมูเคี่ยวเป็นน้ำซุปผสมกับเส้นหมี่พอขลุกขลิก เสิร์ฟกับเนื้อหมูชิ้นนุ่มๆ ถั่วงอก แป้งทอดกรอบชิ้นเล็กๆ ผักกาดหอม ปรุงรสด้วย พริกซอย และมะนาว อร่อยมาก:-)

To finish up everyday’s "must-eat", I always enjoyed the best Hoi-An sweet treat "Dao Ho", soy custard soaked with caramelised ginger syrup. p.s I had 5 bowls for the first day;-) Oi Troi Oi *(* อ่านออกเสียงว่า "โอ่ยใจโอ้ย" Vietnamese language, literally translated as Oh My God in English)!!!!

Super-delicious Dao-Ho of HoiAn!

เต้าฮวยที่นี่อร่อยมาก เนื้อเต้าฮวยไม่มีการผสมแป้ง ส่วนน้ำเชื่อมสีทองได้จากสีของน้ำตาลทรายสีส้ม เวลาซดก็จะได้ทานเศษขิงหวานหอมด้วย บ้านเราจะใช้ขิงสำหรับทำน้ำขิงเท่านั้นแต่ไม่ได้เก็บเนื้อขิงไว้ทาน ที่นี่ไม่มีการผสมน้ำขิงร้อนลงไปท่วมเต้าฮวย เพราะเนื้อขิงผสมอยู่ในขั้นตอนการทำน้ำเชื่อมแล้วหอมหวานพอดีๆ ชื่นใจ;-)