Kee Chang with Palm Coconut Syrup

ขนมพื้นเมืองผ่านความทรงจำในอดีต
My Locally Nostalgic Sweets

ขนมกีจ่าง

(Kee Zhang or Kee Chang a.k.a. Alkaline dumpling, wrapped in bamboo leaves)

Of all the "Chang" family members, Kee Chang is considered the smallest and easily distinguished from the bigger siblings i.e. Bah Chang (Bak Chang) and Pua Kiam Tee Chang, known in Thai as Khanom Tian.
Kee Chang is made of glutinous rice, like the aforementioned siblings, but without filling and traditionally made of charred durian-shell based alkaline water, giving it a soft and yellow texture and colour.

Here in my hometown, Kee Chang can be seen at the morning markets and local Kopi tiam... A bunch, comprised of 4 Kee Changs, costs only 10 Thai Baht. Thus, it can be eaten as a breakfast or a snack or a dessert with white caster sugar as dipping...served with a cup of Ceylon tea or coffee without sugar and complimentary local chit-chat. :)
One of my fav. local sweets...as a child, Kee Chang was rather served with luscious thick syrup, made of dark brown sugar, caster sugar, palm sugar and coconut milk/cream, sprinkled with roasted white sesame seeds. Oh! How I miss that heavenly taste! (sigh)...

Well,... in order to please my nostalgic gourmand call, I had to make palm coconut syrup by myself. Luckily enough, it turned out that the syrup tasted exactly the same as my childhood's... but then... one thing was missing: roasted white sesame!!! I put all the blame on my goldfish memory as I totally forgot to buy some from the market!  

"กีจ่าง" หนึ่งใน พี่น้อง ตระกูล "จ่าง" ที่ย้อนอดีตได้ชัดมากๆ เพราะติดใจ น้ำจิ้ม ท็อฟฟี่-คาราเมลฉบับอาเซี่ยน ที่ทำมาจากน้ำตาลมะพร้าว น้ำตาลปึก น้ำตาลทรายแดง และกะทิ เคี่ยวจนหอม แล้วทิ้งไว้ให้เย็น โรยงาขาวคั่วใหม่ๆ พอหอมใช้จิ้มเวลาทานขนมกี่จ่าง ยังจำรสชาติได้ไม่รู้ลืม... น่าเสียดายที่สมัยนี้น้ำจิ้มแบบที่เคยทานสมัยก่อน หาทานได้ยากมากแล้ว เพราะโดยมาก ขนม กีจ่าง ที่พบตามท้องตลาด จะขายเป็นพวงเล็กๆ คู่กับ น้ำตาลทรายขาว 1 ถุงเล็ก ราคาไม่เกิน 10 บาท... นิยมทานคู่กับ เซล้องอ๊อ หรือ โกปี๊อ๊อ...เป็นอาหารเช้า อาหารว่าง หรือขนมหวาน... ตามใจผู้ทาน :)

* ถ้าอยากทานแบบที่มี น้ำจิ้มแบบดั้งเดิมจริงๆ คงต้องไปเมืองปีนัง หรือ มะละกา ต้นฉบับ หรือ คงต้องลงมือทำน้ำจิ้ม ทานเอง...

ขนมกีจ่าง พร้อมน้ำจิ้มเข้มข้น แบบฉบับ บาบ๋า ย่าหยา/เปอรานากัน...เขาใช้ gula Merah น้ำตาลทรายแดง, gula Kabung และ gula Melaka* (*น้ำตาลปึก) กับน้ำตาลมะพร้าว และกะทิ เป็นส่วนผสม 

ป.ล ขนม กีจ่าง นี้ เป็นภาษาจีนฮกเกี้ยน และที่เรียกแบบนี้ เพราะได้รับอิทธิพลมาจากวัฒนธรรมจีนเปอรานากัน จาก ปีนัง และ มะละกา

กีจ่าง ทำมาจากข้าวเหนียว ที่นำไปแช่น้ำด่าง (ซึงทำมาจากเปลือกทุเรียน หรือเปลือกนุ่นที่ผ่านการเผาจนเป็นขี้เถ้า แล้วนำมาผสมน้ำ ตั้งไว้จนเป็นตะกอน แล้วนำน้ำใสๆ มาใช้ ปัจจุบันอาจจะใช้ผงโซดา หรือด่างวิทยาศาสตร์มาใช้แทน แต่รสชาติมันไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่) แช่ทิ้งไว้ 3 วันจนได้ที่ นำมาล้าง แล้วจึงมาห่อเป็นทรงปิรามิดด้วยใบไผ่สด มัดด้วยเชือกปอ จากนั้นก็นำไปต้มราว ๆ 3 ชั่วโมง จนเนื้อข้าวเหนียวใส นุ่ม (อ้างอิง: phuketcuisine.com)